بررسی تاثیرات روزه داری بر هوش هیجانی طلاب حوزه علمیه شهرستان شهرکرد

زمینه و هدف: اصطلاح هوش هیجانی به منظور بیان کیفیت و درک احساسات افراد، همدردی و توانایی اداره ی مطلوب خلق و خو بکار برده می شود. از آنجا که اثرات مفید روزه داری در ماه رمضان بر ابعاد روانی انسان هر روز بیش از پیش مشخص می شود، هدف از این مطالعه تعیین تأثیرات روزه داری بر میزان هوش هیجانی و مولفه های آن می باشد. روش بررسی: مطالعه حاضر در زمره تحقیقات کوهورت خود کنترلی از نوع آینده نگر است که در ماه رمضان 1389 با شرکت 32 نفر از طلاب مرد روزه دار حوزه علمیه شهرستان شهرکرد و به روش داوطلبانه در دسترس انجام گرفت. مقادیر هوش هیجانی با 15 خرده مقیاس توسط پرسشنامه بار-ان (bar-on) در 3 مرحله (یک هفته قبل، پایان و یک ماه پس از ماه رمضان) اندازه گیری و با استفاده از آزمون آماری آنالیز واریانس سنجش تکرار شده، تحلیل مقایسه های چندگانه انجام گردید. یافته ها: مطابق نتایج میانگین هوش هیجانی در 3 مرحله متفاوت (001/0>p) و بیشترین مقدار آن در مرحله دوم (پایان ماه رمضان) مشاهده گردید (51/8 ± 59/125) .به جز در مورد خرده مقیاس استقلال در سایر مولفه ها، تفاوت معنی داری بین 3 مرحله انجام آزمون وجود داشت (05/0>p) و مولفه های خودشناسی، کنترل تکانش، مسئولیت پذیری و همدلی در مرحله دوم افزایش یافتند. نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه روزه داری می تواند یکی از عوامل تأثیر گذار در میزان هوش هیجانی در روزه داران باشد ولی با این حال نتیجه گیری دقیق در باره ی رابطه بین روزه داری و هوش هیجانی و شناخت و آگاهی از فرآیندهای زیربنایی تأثیرگذار بر این رابطه مستلزم انجام تحقیقات بیشتر است